In memoriam Ton Rutten (1945 - 2021)

Ton ontvangt het Unie kruis in 2007

Deze week ontvingen we het trieste bericht dat op 3 september 2021 Ton Rutten is overleden.

Ton is een van de mensen die AV Nijmegen hebben opgericht in 1978. Hij was bestuurslid van het eerste uur en heeft zich altijd met hart en ziel voor de vereniging ingezet. Het meest bekend is Ton als starter bij atletiekwedstrijden en bij loopevenementen als de Zevenheuvelenloop. Je kon hem van veraf al herkennen. En waar hij was, was Trees nooit ver weg. Samen waren ze een generatie lang steunpilaren voor de vereniging bij atletiekwedstrijden,  crosslopen en de organisatie daar rondom heen.

PionierTon was fervent radioamateur en van daaruit was hij een van de eerste starters die werkten met een geluidsinstallatie. Het is nu moeilijk voorstelbaar dat er een tijd was dat een starter met alleen zijn stem zich verstaanbaar moest maken. Ton was hier een pionier.
Nijmegen was een van de eerste steden met elektronische tijdwaarneming (ET). En ook hier was Ton bij betrokken. Toen ging alles nog met polaroidfoto’s en niet met een beeldscherm op een laptop. De Accutrack van toen is alweer 18 jaar uit de tijd, maar Ton maakte de aanschaf mogelijk en was een van de eerst bedieners van het systeem. Dat we die toentertijd konden aanschaffen was weer het gevolg van het organiseren van de illustere Nike Games. Vele wereldtoppers uit die tijd kwamen graag in Nijmegen lopen, vooral op de middenafstand. Ook hierbij maakte Ton deel uit van de organisatie onder de bezielende leiding van Jan de Boer.

Internationaal starterGaandeweg koos Ton steeds meer voor het startersvak. Dat is een opvallende taak bij de atletiek en daar kennen de meeste mensen hem ook van. Hij zorgde er ook voor dat men hem op het veld makkelijk kon herkennen. Zijn lange postuur was al gemakkelijk bij het zoeken op het veld, maar het karakteristieke “hoedje” stak overal bovenuit. Als starter bereikte Ton grote hoogten. Hij werd nationaal starter, dat wil zeggen dat hij alle grote Nederlandse wedstrijden mocht starten. Hij haalde zelfs het predicaat “internationaal”, zodat hij ook interlandwedstrijden voor zijn rekening mocht nemen.

VerenigingsmanBij alles wat  hij deed hield hij in zijn achterhoofd “wat kan dit betekenen voor onze vereniging”. Dat kenschetst hem als een echte verenigingsman. Ook gezelligheid in de kantine vond hij belangrijk. Zelf kon hij daar enorm van genieten. De wat oudere leden kennen hem nog wel van de lange tafel in het achterste deel van de kantine. Daar was hij steevast te vinden met zijn maatjes Jan Oerlemans en Jos Nas.
Toen zijn zicht verminderde en de ouderdom toesloeg werd het moeilijker om dat alles nog vol te houden. Met veel hulp van Trees probeerde hij nog regelmatig langs te komen. Tot dat uiteindelijk ook te moeilijk werd. Met hem gaat een echte atletiekman verloren.

We wensen Trees, Marion en Dorien veel sterkte.

Namens het bestuur,
Cor Heesbeen

Nieuws Overzicht