Onder prachtige maar warme weersomstandigheden werd afgelopen zondag de 32e Menzis 4 Mijl van Groningen gelopen. De bekende tocht van Haren naar de Vismarkt in Groningen over 6.437 meter leverde een overall overwinning op voor Davis Kiplagat en Eva Cherono, beiden uit Kenia. Resultaten mannen Nadat de wedstrijd om 13.00 uur op weg was geschoten door de burgemeester van Haren ontspon zich een snelle race met een eerste kilometer van 2.37 minuut. Hierna brak de kopgroep en gingen de Kenianen Davis Kiplagat, Albert Rop en de winnaar van 2017 Victor Chumo er vandoor. Daarachter was het een groep met de Nederlanders Mohamed Ali en Khalid Choukoud die tot ruim 3 kilometer bij elkaar bleven. De vijf kilometer doorkomst ging voor de snelle Nederlanders in iets meer dan 14 minuten. Op de bomvolle Vismarkt bleek dat Davis Kiplagat na zijn winst afgelopen week in de Singelloop van Utrecht andermaal de winst greep. Met een tijd van 17.12 minuut bleef hij maar 6 tellen van het parcoursrecord. Albert Rop werd tweede, Victor Chumo derde. Bij de Nederlandse mannen bleef Mohamed Ali met een tijd van 18.13 minuut aan de eindstreep bijna zes seconden voor op Khalid Choukoud. Ali gaat na de winst in Groningen voor zeven weken naar Ethiopië om zich voor te bereiden op de Zevenheuvelenloop en de Warandeloop. Choukoud heeft ook de volledige focus op de Warandeloop en het EK Cross in Tilburg op 9 december. Derde op de Vismarkt werd verassend Yorben Ruiter van PAC in 18.24 minuut. Fantastische race Susan Krumins Bij de vrouwen waren de verwachtingen hooggespannen door de deelname van Susan Krumins aan de 4 mijl. De nummer twee van het EK 10.000 meter werd in een snelle race derde, net na de Keniaanse toploopsters Eva Cherono en Valentina Mateiko. Met haar tijd van 20.03 minuut haalde ze wel 2 seconden af van haar beste tijd uit 2014, maar bleef ze 4 seconden af van de tijd van Maureen Koster die in Groningen de beste tijd, door een Nederlandse atlete gelopen, in handen heeft. Maureen Koster werd zelf vierde vlak voor Julia van Velthoven. Ook de junioren liepen snelle tijden. Winnaar bij de jongens werd Illian Martens voor Bram Andriessen en Robin van Riel. Jasmijn Lau was bij de meisjes eerste voor Roos Blokhuis en Kristel van den Berg. Aan het totale evenement namen ruim 22.000 lopers deel. Tekst: Bert Pessink Foto: Erik van Leeuwen

Tijdens de TCS Amsterdam Marathon op zondag 21 oktober vindt ook het Nederlands kampioenschap marathon plaats. Bij de mannen is Michel Butter de grootste kanshebber om te winnen in het Olympisch Stadion. Maar er wordt een mooie strijd verwacht om de podiumplaatsen met Koen Raymaekers, Edwin de Vries, Ronald Schröer en Gert-Jan Wassink. Bij de vrouwen is Miranda Boonstra de favoriet. Michel Butter weet hoe het is om snel te lopen in Amsterdam. Hij liep hier in 2012 zijn beste marathontijd van 2.09.58. De atleet van TDR was deze zomer in voorbereiding op het EK in Berlijn, maar moest zich afmelden vanwege een lichte bilblessure. Na een goede trainingsstage in Sankt Moritz, is hij nu weer fit voor een mooie strijd om de nationale titel. Het publiek kan zich gaan opmaken voor een spannend duel, want er zijn meer marathonlopers met een gouden ambitie. De zeer ervaren Koen Raymaekers, met een persoonlijk record van 2.10.35, zal er alles aan doen om het Butter lastig te maken. Hij veroverde al twee gouden plakken tijden het NK marathon (2009 en 2010). Edwin de Vries is de man in vorm. De jonge teamgenoot van Butter is pas 25 jaar en heeft een persoonlijk record van 2.17.48. Hij liep vorig jaar tijdens de TCS Amsterdam Marathon naar het zilver tijdens het NK marathon. Maar ook Schröer heeft al een zilveren NK medaille, die hij kreeg omgehangen in 2010. De 34-jarige atleet liep al 15 marathons in zijn hardloopcarrière en heeft een persoonlijk record van 2.16.27 (Amsterdam 2012). Gert-Jan Wassink heeft grote marathonambities en een persoonlijk record van 2.17.34. In 2015 pakte hij brons op het NK marathon en zal opnieuw lopen voor een plak. Boonstra voor goud Bij de vrouwen is Miranda Boonstra de favoriet voor goud. Haar persoonlijk record staat op 2.27.32, een tijd die ze in 2012 in Rotterdam liep. Al twee keer eerder werd ze nationaal kampioen op de klassieke afstand, in 2012 en 2015. De succesvolle loopster liep al eens eerder de TCS Amsterdam Marathon. In 2013 werd ze zesde in 2.31.49. Jacelyn Gruppen is haar grootste concurrent. Gruppen legde zich al vroeg toe op de langere afstanden. In 2014 won ze als 24-jarige de nationale titel op de marathon. Ze kwam toen in Amsterdam als winnares over de streep in 2.55.43. Bron: TCS Amsterdam Marathon

De microfonist met vier paar ogen De microfonist is er voor de show, voor de sfeer, maar ook om het publiek te informeren. Jeroen Bervoets is al meer dan vijftien jaar microfonist of speaker zoals hij zelf zegt. Hij probeert resultaten altijd positief te verwoorden. Als hij vertelt over zijn aandeel tijdens het EK in 2016, krijgt hij weer kippenvel. Ook kleine lokale wedstrijden begeleidt hij met plezier. ‘Ik ben nog lang niet klaar als microfonist, ik vind het veel te leuk!’ Jeroen was zelf zo’n dertien jaar actief als hordeloper. Destijds trainde ik bij ARV Ilion in Zoetermeer de junioren. Na afloop van een wedstrijd vond ik dat die kinderen een prijsuitreiking verdienden. Dus ging ik op de polsstokhoogspring-mat staan en riep: “De prijsuitreiking!”. Dan kwamen de kinderen en een handje publiek vanzelf mijn kant op. Dat was het moment dat de jurycoördinator dacht: er komt een cursus microfonist aan bij de Atletiekunie, dat is wat voor Jeroen. De cursus bestond uit drie avonden en een hele dag, dat deed ik er wel even bij. Al snel werd ik bij buurtverenigingen in de regio gevraagd. Dan horen steeds meer mensen je en wordt je voor steeds grotere wedstrijden gevraagd. Zo is het vijftien jaar geleden klein begonnen maar inmiddels uitgegroeid tot een echte hobby.’ ‘Wat ik communiceer hangt af van het type event’ Publiek, atleten en officials Mijn taak is het informeren van het publiek. Maar ook de atleten, bijvoorbeeld als een onderdeel uitloopt zodat ze later starten met hun warming up. Daarnaast komt het voor dat ik officials, zoals juryleden, scheidsrechters en wedstrijdleiding informeer, bijvoorbeeld bij het verplaatsen van de locatie of omdraaien van een onderdeel. Ook doe ik mededelingen bij extreme weersomstandigheden of als er een auto verkeerd geparkeerd staat. Wat ik wel en niet vertel, is natuurlijk afhankelijk van het type wedstrijd. Bij een NK heb ik simpelweg geen tijd om huishoudelijke mededelingen te doen, maar als ik aan de slag ga voor mijn eigen vereniging Ilion in Zoetermeer, dan bestaat het event presentation team alleen uit mezelf,’ lacht Jeroen. ‘De kunst is er bij te zijn op het moment dat het gebeurt’ Ogen tekort 'Tijdens een atletiekwedstrijd gebeurt er een heleboel tegelijk, er zijn vaak twee, drie of vier onderdelen bezig. Je hebt eigenlijk meerdere paren ogen nodig. Maar ja, ik heb maar één microfoon en één paar ogen. Je moet keuzes maken, wat vertel je wel en niet, naar wie ga je toe. Soms neem je de verkeerde beslissing. Het is de kunst van de microfonist om er bij te zijn op het moment dat het gebeurt. Bij grote toernooien zit ik hoog in het stadion, dan heb ik steeds één oog op veld en één op het beeldscherm en vaak nog afgewisseld met mijn eigen scherm waar ik alle tussenstanden volg. Ik ben van mezelf gelukkig vrij rustig.’ ‘Niemand komt bij mij als laatste over de streep’ Positief verwoorden ‘Het is wel een verantwoordelijke taak, microfonist. Er zijn immers twee soorten mensen bij een sportwedstrijd die hun fouten niet kunnen herstellen, want iedereen hoort ze. Dat zijn de starter en de microfonist. Ook zijn er duidelijke do’s & dont’s. Je mag bijvoorbeeld niet teveel informatie vrijgeven die een race kan beïnvloeden. Als ik meld dat iemand op de koploper aan het inlopen is, weet die wellicht een versnelling te plaatsen. Wat ik persoonlijk altijd probeer is positief verwoorden. Iemand komt niet als laatste over streep, maar bijvoorbeeld als 12e. Heeft een atleet een mindere dag en blijft hij of zij ver van z’n pr af, dan vergelijk of noem ik dat niet. Dan communiceer ik het resultaat neutraal in de trant van: zijn beste prestatie van vandaag is zeven meter. Terwijl als iemand beter presteert, dan benadruk ik juist dat het om een nieuwe pr gaat.’ ‘Ik herken veel atleten op afstand aan hun manier van lopen’ Passie voor atletiekwereld Grote en kleine events, ik doe het allebei graag. Wel ga je er allebei met een heel andere insteek heen. Ik besef me heel goed dat er iets heel anders van mij gevraagd wordt bij een lokale pupillenwedstrijd. Ook mijn voorbereiding is dan niet te vergelijken, dan ga ik op zoek naar leuke begeleidende muziek voor de kinderen. Bij een grote nationale wedstrijd verdiep ik me uitgebreid in de atleten: wie zijn het, wat zijn de limieten en de pr’s. Dan ben ik gemiddeld twee avonden bezig met voorbereiden per wedstrijddag. Ik kan het beperken tot twee avonden omdat ik de atletiekwereld sowieso volg, ik ken veel atleten en hun prestaties. Ik herken ook veel atleten op afstand aan hun tenue en hun manier van lopen. Deze passie heeft Jeroen ook naar het EK in Berlijn gebracht waar hij een filmploeg hielp bij het in beeld brengen van de atleten en hun coaches, familie en vrienden op de tribune.’ Publiek uit z’n dak! ‘In de aanloop naar het EK in Amsterdam werd het event presentation gebouwd en leerden we op elkaar in te spelen. ‘In eerste instantie zou ik niet een van de speakers zijn. Er waren meer ervaren mannen, maar door de jaren heen ben ik toch in het team gegroeid, dat wilde ik ook graag. Ik heb in 2016 het wedstrijdverslag van alle vrouwen-onderdelen gedaan. Bij de aankondiging van Dafne op de 100 meter, hoefde ik haar naam maar te noemen en het publiek ging uit z’n dak. Ook de gouden plak voor Anouk Vetter op de meerkamp was geweldig om vocaal te begeleiden. Als ik daar aan terugdenk, krijg ik weer kippenvel. Sowieso het hele toernooi meemaken in dat stadion, iedereen ging los, fantastisch! Een andere heel bijzondere ervaring was het bijwonen van de Paralympics in Rio. Er was een radiostation ingericht voor blinde en slechtziende, ik vertelde deze mensen wat er op het veld gebeurde bijvoorbeeld bij een enorm gejuich.’ Foto: Bjorn Parée

De Singelloop Utrecht werd zondag 7 oktober alweer voor de 68e keer georganiseerd en ook deze editie was zeer succesvol te noemen. Bijna 11.000 lopers genoten van een prachtige zonnige dag en ook de topatleten waren wederom goed vertegenwoordigd in Utrecht. Zij liepen de populaire 10 kilometer door de straten in Utrecht. Kiplangat, vorig jaar 5e in Utrecht, wist de 68e editie op zijn naam te schrijven in 27:24. . Als eerste Nederlander kwam Khalid Choukoud, tweevoudig Nederlands Kampioen op de 10 km, over de finish in een tijd van 28:49. Dit was slechts vijf seconden boven zijn persoonlijke record. Bij de vrouwen maakte de Keniaanse Eva Cherono indruk met haar tijd van 32 minuten en 4 seconden. Maureen Koster wist een knappe derde plek in de wacht te slepen in een tijd van 33:53; hiermee werd Koster in Utrecht gekroond tot snelste Nederlandse dame en derde dame overall. Valentine Chepkwemoi Mateiko, Zewdnesh Ayele en Lysanne Wilkens maakten de top vijf compleet. Bron:

De

De floor manager houdt overzicht Floormanagers zijn de verbindende schakel tussen

De event presentation manager is ‘apetrots op z’n team’ De Event Presentation manager staat aan het roer van het Event Presentation team. Frans van Berlo vervult deze rol al een jaar of zes, zo ook tijdens het EK in 2016. ‘Ons team is als het ware de schil om de wedstrijd heen: de sfeer, de beleving.’ Frans stuurt bij grote toernooien regelmatig een team van 20 of 30 man aan. Maar wat doet een Event Presentation manager dan zo al? Over

Het waren verre van ideale weersomstandigheden, waaronder op zondag 23 september de finale van de Masterscompetitie in Breda moest worden afgewerkt. De gestaag neervallende regen leidde er zelfs toe dat het hoogspringen vanuit veiligheidsoverwegingen helemaal kwam te vervallen. Daar konden de mannen van de thuisploeg uiteindelijk niet om treuren. De Sprintmannen prolongeerden hun titel, waar zelfs de gehele top 3 dezelfde was als vorig jaar. Bij de vrouwen won GAC Hilversum, ruim voor Rotterdam Atletiek en Hellas. Beide competitiefinales werden niet met 12 maar met 11 teams afgewerkt. Bij de mannen ontbrak de ploeg van NEA-Volharding, bij de vrouwen was DEM – toch de kampioen van 2017 – door een combinatie van blessures, griep en afwezigheid niet naar Brabant afgereisd. Dat laatste maakte de weg vrij voor de ploeg van GAC, die zich ook in de voorrondes al de beste had getoond. De Hilversumse vrouwen kwamen, zonder hoogspringen, tot een winnende score van 5.556 punten en sloegen daarmee een gat van ruim 400 punten naar de nummers twee en drie: Rotterdam Atletiek (5.105) en Hellas (5.075). Opmerkelijk genoeg wist de kampioensploeg, vorig jaar al tweede, geen enkel van de onderdelen te winnen. Met Denise van der Linden (3e op de 100 meter), Pauline Manni (3e op de 400 meter), Christine Toonstra (5e op de 1500 meter), Ingrid van Dijk (3e met de discus en 4e bij het kogelstoten) en Ellen Tromp (4e op ver) wisten de Hilversumse vrouwen constant hoog te scoren. Hellas, dat in de voorrondes nog de enige ploeg leek die GAC kon bedreigen, zag het degelijk presterende Rotterdam voorbij komen en eindigde als derde. Zelfde podium Bij de mannen stond aan het eind van de dag exact dezelfde top drie op het podium als vorig jaar in Nijmegen. Opnieuw waren het de mannen van Sprint die, dit keer op hun thuisbaan, de titel pakten (6.346 punten). Haag Atletiek moest op 241 punten afstand weer genoegen nemen met de tweede plek en het brons ging mee naar Amersfoort met Altis (5.894 punten, zes punten méér dan AV’34). Altis kwam weliswaar als beste uit de voorrondes maar was, na een eerdere armbreuk van de beste speerwerper én het vervallen van het hoogspringen, uiteindelijk dik tevreden met de podiumplek. Voor de oude én nieuwe kampioenen won Dennis Prinsen het verspringen. Verder pakte Sprint ook de winst op de estafette. Erik van Vreumingen pakte zoals gebruikelijk veel punten voor Haag, met een tweede plek bij het discuswerpen én een nieuw Nederlands record M40 van 15.52 bij het kogelstoten, een verbetering van de 15.14 van Marcel Mahie uit 2013. Altis had individueel de snelste man in de persoon van Thomas Reijnders (11.51 op de 100 en 24.00 op de 200 meter). Daan Meyer had voor AV’34 met een rugblessure genoeg aan 61.19 om het speerwerpen te winnen, vóór Elliott Thijssen van Hellas. Tekst: Ton de Kort